“Senede bir gün” çok, ömründe bir gün,
Ansızın kapımı, çalsan yetecek.
Azrail’den önce bu hasrete son,
Vermek için bana, gelsen yetecek.

Umut dünyası iste, hayal bu ya,
Bir kez gerçek olsun, gördüğüm rüya,
Bütün kalbimle seni doya daya,
Sarmak için yanımda, olsan yetecek.

Kalmadı inan dayanacak gücüm,
Susadım gönülden, vallahi acım,
Cayır cayır yanıyor gayrı içim,
Yüreğime bir su, salsan yetecek.

Solmayan gülümsün, isteğim çok mu?
İnsaf et artık hiç vicdanın yok mu?
Ettiğin inat yere salmış kök mü?
Kökünden asılıp, yolsan yetecek.

Uzaklardayım deme bana sakın,
Elimizde uzağı kılmak yakın,
Vallahi burnumda tütüyor kokun,
Evet deyip karar, alsan yetecek.

Karar verip benliğinden koparak,
Bir günlük son isteğimi yaparak,
Sevgi ile uzanıp da öperek,
Gözümdeki yaşı, silsen yetecek.

Bir hayale kapıldı gönlüm biran,
Ne dersem doğrudur sevdiğim şuan,
Ömrümde bir günden vazgeçtim inan,
Seni sevdiğimi, bilsen yetecek.