3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
924
Okunma
Çiçekler üzgün açıyor sen olmayınca,
Kahrından karları eritmedi, kardelen,
Çocuklar sessiz oynuyor sen olmayınca,
Hasretinden buzları çözmedi, kardelen.
Yağmurlar unuttu, basmadığın toprağı,
Kış gününde yağar oldu artık kırağı,
Şimdi at sahibine yapıyor kaşağı,
Çiçekler unutuldu, kimsesiz kardelen.
Sana hasretten gözlerin feri soluyor,
En güzel güller bile neşesiz açıyor,
Nefesine muhtaçtır masumlar arıyor,
Zalime meydan okuyamadı, kardelen.
Baharlar boynu önünde güllerle gelir,
Yazın melteme hasretiz sıcaklar zehir,
Kışlar kurak yağmurlar duanla istenir,
Sensiz kar altında esir kaldı, kardelen.
Benzerin gül gelmedi dünya kurulalı,
Seven güne bakan misali olmamalı,
Hayalinden ürperip şahsından korkmalı,
Sevgiye susadı, sensiz garip kardelen,
08/02/2006
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz