CAN
Evin çatısına baykuş konarsa
O çoktan gurbeti bark etti deyin
Sevdiğim gün olur geri dönerse
Köyü memleketi terk etti deyin

İflah olmaz artık o bundan kelli
Yaşı yirmi idi duruşu elli
Kader kısmetini bağlamış belli
Ömrünü kedere gark etti deyin

Gülüp eğlenirken bunca topluluk
Toplayıp göçünü kaçtı çarçabuk
Gül dikensiz derdi kirpiye pamuk
Fıtratı sonradan fark etti deyin

Eşyası bir çıkım, bir kırık sazdan
Laf dinlemez oldu, anlamaz sözden
Yağmurlu bir günde kayboldu gözden
Melamet hırkayı kürk etti deyin

Âlim’e ağladı berduşa güldü
Akılın tarlası bir garip çöldü
Hesapladı biri, bir ile böldü
Çıkardığı sonuç kırk etti deyin

Hilalin döşün den şifreyi kaptı
Anadolu’m dedi eğildi taptı
Bozkurdun kanından bir ilaç yaptı
Damarın içine zerk etti deyin

Ayaklar terledi yollar aşındı
Sevgi omzunda kalıp taşındı
Madde kavşağında biraz düşündü
Mana diyarına çark etti deyin

Gönlü umman etti, yüzmedi suna
Çiftci babam ibre dayandı sona
Bir takası vardı “CAN” derdi ona
Kabristan şehrine park etti deyin

Ahmet Çiftci 01-10-2016