Sana haksızlık ettim,
Gülüm,
kraliçem,
Yuvamın temeli,
Yıllarca kötülük ettim sana,
Canım,
evimin direği…
Sen,
Sen yüreğinde benim adım olduğu için,
Hep sustun,
Hep dinledin,
Hep kahır çektin…
Doğum gününde yüzük,
Evlenme yıldönümünde,
Bir demet gül alıp,
Gönlünü okşamadım.
Kadınım benim,
Dünyamın anlamı,
Hayatımın mana’sı…
Ne çok üzdüm seni ben,
Ne çok ağlattım seni…
Ama bir gün olsun,
O güzel gözlerini,
Bakınca yüreğime işleyen,
Gözlerini kaçırmadın üzerimden,
Hep sevdin beni…
Senin beni sevdiğin kadar,
Ben seni sevdim mi bilmiyorum.
Kadınım benim.
Sen yoktun ya bir süre,
Ayrıydın ya benden bir süre,
Düşündüm,
Sıkıldım,
Ağladım…
Sensiz,
Soğuk dört duvardan,
İbaretmiş evimiz.
Sesin yoktu ya evin içinde,
Gülüşün yankılanmadı ya kulaklarımda,
Ölümü yaşadım..
Sahi unutmadan,
Yirmi yıl boyunca çok söyleyemedim.
Sarım,
sarı gülüm,
Seni çok seviyorum

CEMAL KAYA