14
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
1076
Okunma

Dondururken bedeni, buz kesti eli kolu
Daha bahar gelmezken, mevsimi kışa döndü
Cemrelerim düşmedi, güze uğrarken yolu
Ayağını çelmezken, mevsimi kışa döndü
İçi ısıtan güneş, uzaklaştı yanından
Kara bulutlar çöktü, soğuturken canından
Kalbi horlanıyordu, damardaki kanından
Sıcaklığa dalmazken, mevsimi kışa döndü
Gönlünün sarayını, buzdan kalıplar sardı
O anda yürek ise, yanıp tutuşan hardı
Camdaki buğularda, hüzün izleri vardı
Nemlerini salmazken, mevsimi kışa döndü
Öyle ağırken yükü, dizlerle yere çöktü
Tesellisi bildiği, gözünden yaşlar döktü
Talihine küserek, kadere boyun büktü
Yazgısını almazdan, mevsimi kışa döndü
Umutların üstüne, lapa lapa kar yağdı
Ferini kaybettikçe, sanki iliği sağdı
Ömrünün kalan yanı, gözde örümcek ağdı
Zerre hayrı olmazken, mevsimi kışa döndü
Nesrin Önem
12 11 2016
5.0
100% (21)