20
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
2616
Okunma

1999 yılında yazdığım bir şiirdi 08.11.2016 tarihinde yeniden düzenleyerek yayınladım
Yüzde yorgun sima buruşmuş izler
Kurumuş büsbütün tutmuyor dizler
Ne kalmış ki dünden o neyi gizler
Senin gizlin saklın kalmaz ihtiyar
Bilirim bir zaman ümit alandı
Ne oldu ki sana gözler sulandı
Bir anda nasılda zihnin bulandı
Senin zerre aklın kalmaz ihtiyar
Çok tatsız geçiyor artık hep yazlar
Saçlarına dolmuş bunca beyazlar
Bitmiş bütün ümit tükenmiş hazlar
Bir ölüden farkın kalmaz ihtiyar
Kurumuş gözlerin hep sile sile
Sığmaz olmuş taşmış beyaz mendile
Şu fani dünyanın içinde bile
Senin ise gönlün olmaz ihtiyar
Vücudun ellerin nasıl küflendi
Bilsen sevgi için neler söylendi
Nicelere şarkı hep bestelendi
Senin şarkın kalmadı be ihtiyar
Yaşanmamışlıklar içinde sancı
Pişmanlıklar dolu ondan utancı
Dünya çok değişti sana yabancı
Yaşamaya hakkın kalmaz ihtiyar
Tarih:10.12.1999
Düzenleme:12.04.2018__________
Yüreğin yufkamı sanki duruldun
Çileler içinde sende yoğruldun
Aşkın hengamsi dedin yoruldun
Sevda da sözün kalmadı be ihtiyar! ...... Değerli Kalem Sezai Kaya’ya düetinden dolayı Teşekkür ederim
Geçti ömrün yokluğunun varında
Gülemeden nazlı yar diyarında
Şu fani dünyanın gamı narında
Yandın, közün kalmadı be ihtiyar........Degerli kalem Çağlar Abdal’a düetinden dolayı teşekkür ederim
5.0
100% (26)