Yerip de sayma ki övmedi diye,
Sır aldığın zaman ben de överim.
Hiç gönül koyma ki sevmedi diye,
Sarıldığın zaman ben de severim.

En sakin halinle tatlı bakıp da,
Şu mahzun halime aklı takıp da,
Her bahar Çoruh’la farklı akıp da,
Durulduğun zaman ben de severim.

Gönlündeki kararsızca hallerden,
Kem gözlerden, sakıncalı ellerden,
Aşkı yeren taş yürekli dillerden,
Yorulduğun zaman ben de severim.

Bedenimin kora dönmüş çağında,
Hazanımın viran olmuş bağında;
Sır gönlümün geçit vermez dağında,
Kar olduğun zaman ben de severim.

Dünlerini hiç yılmadan anarak,
Her sevdayı çile yolu sanarak,
Yüreğinle yıllar boyu yanarak,
Kor olduğun zaman ben de severim.

Sevgiyle koklaşan koyun kuzunla,
Dost olup yaşarken derin sızınla,
Yüreğinden bal damlayan hazınla,
Var olduğun zaman ben de severim.

Elemlere ırmak olan yüzünle,
Âlemlere örnek olan özünle,
Aşkı öven bin bir çeşit sözünle,
Görüldüğün zaman ben de severim.

Gözündeki parıldayan ferlere,
Aldırmayıp alnındaki terlere,
Ağlayıp da feryat ile yerlere,
Serildiğin zaman ben de severim.

Alptekin Yazar