Konuşuyor, konuşuyor, konuşuyoruz
Yok ki; başka işimiz
Dedikodu olmuş her yanımız
Bıçakladı arkamızdan her iyilik ettiğimiz
İki, üçte değil, beş hatta yedi parçaya bölündük
Ne Arabistan olabildik,
Ne Avrupa, ne Amerika
Ne de uzaklarda kuru bir diyarda bir Afrika
Biz sadece boş konuşan bir milletiz
Bütün dünya korkardı zamanında
Şimdi verdik herşeyi borca
Gerçekçi olalım biraz
Kaçıncı adayı verdik acaba yunana
Haberiniz var mı acaba?
Kıbrıs zaten gitti amma ooo
Zaten sallayanda yok ya
Aşağı tükürsen sakal,
Yukarı tükürsen bıyık
Biz sadece eziyoruz içerde kendimizi
Yaşıyoruz acımızı, içimizde kıymık kıymık
Türk, Kürt, Çerkez bilmem daha kimler kimler
Hepimiz kardeşiz, diyoruz
Hani hangimiz,
hangimizin anasını tanıyoruz?
Geçin bu lafları geçin ’kardeşim’, dediklerimiz
Tuzu fazla kattınız çorbaya,
Ayran mayran, ayağına
Sürüklediniz milleti isyana,
Uyan, yıllardır uyuyan güzel gözlü koyunum
Din ile alakası yok bu olanların
Servilerde hep hikaye,
onlarda bu oyunun bir parçası işte
Kurtlar götürdü kuzuları,
Biz daha göremedik bir gıdım kıymayı
Tüm dünyayı güldürdük kendimize
Sahip çıkacaktık ya hani
Her karışı şehit kanlarıyla
beslenmiş bu toprak vatana,
Şehitlerimizin kanıyla boyanan bayrağımıza
Uyanın, gidenler,
Bu vatan için kanını dökenler
Emanet küçülüyor, zamanımız kısalıyor
Topraklarımız parsel parsel satılıyor
Uyanmak için daha ne kadar verilecek ecnebiye
Daha ne kadar canlarımız gidecek
Ayrılmamak için,
Bu haksızlığa ’dur’ demek için neyi,
Daha neyi bekliyorsun,
Neyi Türkiye?