Seni düşündüm yine uykuya dalmadan önce,
İnsana huzur yağan kokun geliyor önce aklıma,
Ve "iyi ki" diyorum, bir kere de olsa ciğerlerime dolmasına izin vermişim,
Yoksa saçma bulduğum şu hayat kargaşası içinde
kokun olmadan nasıl boş boş nefes alıp vermesine izin verirdim bedenimin,
Sonra saçların....
Siyahlar ile beyazları bir arada yıkamış gibi siyah ile grinin kendi arasında sebepsiz dans edişini seyrettiğim saçların,
Parmak uçlarımı gezdirdiğimde ellerimden daha yumuşak ve narin olduklarını hissedince kıskanıyorum yersiz,
Ama dokunabildiğim için şükrediyorum,
Çünkü seni tattığım için şimdi daha kolay geliyor yaşamak...
Yoksa çürüyüp giderdim amaçsız içerken tek kişilik masamın başında,
Gözlerinden bahsetmemi ister misin?
"Umut hep var" diye çığlık atan gözlerinden,
Dünyaya gelmiş en güzel zeytin gibiler,
Ve ben tüm geleceğimi görüyorum ayna misali içlerinde,
Al sana beklemek için bir sebep daha!!!
Uyuduğun zamanlar geliyor sonra aklıma,
Şimdi kollarında olsam ya!
Çekse beni kendine ve ısıtsa titrek bedenimi,
Eşlik etse dudakların, öpse tüm acıyan yerlerimden...
Ve değiştirsen alnıma koyduğun bir öpücükle yazımı, kurtarsan beni cehennemin en dibinden.