sevdimde ne oldu,
hiç bir şey
kayda
değer,
herkes
her zaman ki gibi yolunda
kendi kendinle
meşgul,
ben
ise
rakamsız sayı hesaplıyorum
unutulmuş bir köşede
iki artı iki dört ediyor
öylede böylede...

sevdimde ne oldu,
yoklukları oynayan bir umut
gölgesine hapis,
can
damarından vurulmuşluk
öpüşüyor geçmişiyle,
dert hanesinde
özlem
hasretliğe cephane,
çaresizlik
çarkında
o
kadar mutlu ki,
okunuyor gözlerinden
iklim iklim
mevsimlere darphane...

sevdimde ne oldu,
suç kabahat
hepsi top yekün
bende
toplanmışlar hane hane,
çılgına dönmüşlük muhteşem
ah bir anlıyabilsen,
zamana kılçık mıh gibi
sayende,
acılara zem zem suyu kattım
cennette cehennem
de
yürekte,
haksızlık etmiyelim desem,
şu
üç günlük ömre...

sevdimde ne oldu
gerçekler yalan
bir ucundan dahi tutulamayan,
bulutlar namzet
uçan kuşların
gözyaşlarına,
derme çatma gözyüzü
bir kurtuluş
mavilere bulanmışlığın
kuytuların
da,
netice
elde var yine
koca
bir sıfır
çatırdarken
en
sonun da çatır çatır...

(Berlin,30.10.2016)

Talat Özgen