yelesi karadır yağız atımın
keskin şaraplar içiyor yar
sonbahara karşı
neşeli şarkılar söylüyor
kara giysili hüzünler giyiyor

yüce dağlar
kara duman
zindan bana yusuf
zırh giymiş züleyhayı arama aman
yolcuyum bu dağlarda
geçit vermez mor anemon baharlar
yağız atların tutsak yiğidim
sen var git
yılkılar ülkesine
ben gelemem

kırıldı mızrağım
boz atlar geçti viran yalnızlıklardan
yelesi kara zaman
sürdü kırmızı saçlı kadınlar turnaları
aşkın husuna
kavuşmalar yoksa
toprak ol
et ve kemik
sen var git
yılkılar ülkesine
ben gelemem


yorgunum cellatlarım
alaca halılar sermeyin yoluma
güller düşündüm nakış oldum
ayrılıklar düşündüm tohumdum savruldum

yorgunum cellatlarım
sizden can dilemem
bir varmış bir yokmuş gibi aşk
dağ kırlangıcım can kafesimde kuşsun
uçup gideceksin
kırılmış dallardan ansızın havalanıp
madem kavuşmalar yarına
kır içimin putlarını

yaramdan taze bir kan sızıyor
aykırı mevsimlerden dönüyorum
işte kapındayım
heybemde ham meyveler
gönlümde gül himayesi

Ömriye KARATAŞ
30.10.2016
İSTANBUL