demledikçe geceyi sabaha düşen gölge
kime çarpsam yolum darağacına çıkar

kesilir yürek
hasret düşer toprağa
acı dokunurken yenilmiş anılara
ateş havzalarında
sığınaksızdır yolumuz
bir sıkımlık canla
ağıtlar yakar dilimiz

etlerim yolunurken
titremeyen dudaklarım
her damlasını içtikçe sesinin
kelimesiz çırpınışlarım

yok öyle bakma yüzüme
nefesim yanarken şiirler üşüyor
menekşeler bir kenarda
boyun bükmüş ağlıyor

hırçın bir iklime düştüm
öte yanı aşktı
oysa ne çok yarım kalmışlık vardı

giderken aklımda düştüğüm uçurum
gittikçe azalan hayat mı
yoksa erken mi geldi ölüm

haydi git şimdi durma
geçmişin kaybolmuş tebessümü
gelip geçtikçe içimden
kelimeler kırılır orta yerinden
sök beni dilimin tenhalığından
aynalara indikçe yüzüm
artık hangi bana gitsem
yokluğunu örer

ama dokunma
her şirde biraz sen varsın
mayası acı...


10/04/2008