A_zz_E’ ye...

Sesin
Kızıl görüntüsünü kıpırdatan
yankılar içinde
Sarıyor yaralar
Tel örgülerin paslanmış yalnızlığından
Çıkabilirim artık
Eskidikçe çürüyen
Bakışlarımı sabişleştiren perdelerin
Dikişsiz yamaçları olabilirim artık
Bütünlüğü hiçlikle süren belin
Yanık çizgilerinden oluşabilirim artık
Koca bir kentin yaygınlaşan sessizliği ortasında
Mendilimin hazır beklentisiyle yayılabilirim artık
Türküleri soluktan soluğa
Gözümde bahar doğmadan
Yüreğime tarif edilmez bir sevdanın sancısı çöktü
Yayıldıkça yayıldım
Kekik kokularıyla yüklü ovalara
Düşündükçe bulmak
Buldukça çoğalmak istedim
Kurşun işlemez
Gök gürültüsünün çıldırtan vuruşlarında
Yanan ateşin sesini
Kıvılcımlar içinde
unutulmayan hatıralar sarıldı düşlerime
İki dilin kekeme özlemleriyle
Vay titrek yürekler
Yeniden ağırlaştı
Özleme çağrılar
Hiçbir zaman söndürülemedi...