3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1877
Okunma
Çığlıklar büyütürken gecede beni
ben masal oldum da
zamanın puslu ve umarsız tarihine aktım
yıldızlar düştü gökyüzünden,
bir de gözlerin,
bir de gülüşün
parıltılar sakladım koynuma
her gecenin sabahına ağladım,
her sabahın seherine bağırdım
yankısı olmadı sesimin hiç
sesim yalnızlık oldu
su gibi çoğaldım
ay düştü üzerime
üşüdüm
yüzünün aksi kaldı tenimde
çağlayan oldum
bir uçurumdan bıraktım kendimi,
avuçlarına düştüm
bir düş gördüm
yıldızlar düştü gökyüzünden
bir de gözlerin,
bir de gülüşün
biri sana
biri bana
biri bana...
Cevap Yaz