Adet olmuş nikah masasında ayağa basmalar. Mesela gelin hanım şöyle mi düşünür ki; ''Önce ben basacağım ayağına. Görür gününü. Nasılsa yorgun argın, tüm gün eşekler gibi tepindi alışveriş filan ederken, bir karambolüne getirir, basarım kör olmayıcasının ayağına. Bastım, bastım.. şayet o benim ayağıma basarsa, dizginleri eline vermiş olurum ki, hayatta olmaz şekerim, kocaysa kocalığını bilsin..''

Ya da damat bey şöyle mi düşünmüştür muzip muzip gülerek : '' Yok.. önce ben basmalıyım ki ayağına, milletin diline düşmeyeyim. Zaten arkadaşlarım tiye aldılar şimdiden. Oğlummmm dediler, sen çoktan vermişsin yuları yengenin eline. Bari iyi bas da ayağına, şanın olsun.. Yok ama ya, kıyamam yemin olsun, kim ne derse desin, bassın ayağıma, mahsustan acele de etmeyeceğim, sevinsin garip. Zaten kına gecesinde sabaha kadar ağlamış. Rimeli filan da akmış, bir baktım ki, görmez olaydım, bu dedim benim neyim olur dedim. Tanıyamadım. Ya ben bununla ilk tanıştığımızda yüzünde gözünde bir ton boya vardı, bir de baktım ki nişan günü, kırk yaş ihtiyarlamış bu ya... İyisi mi kimse kimsenin ayağına basmasın.. Bu iş burada biter.. İyi oldu vallahi şimdi düşündüm, vakit varken, daha eveti filan dememişken vaz geçeyim evlilik mevlilik bana göre değil.. ''

Der, masaya oturmadan kalkar mıydı ki?

Eeee, biraz da espri katmak geldi içimden. :)

yüreğine sağlık şaairemmm sevgiyle kal

Huzurun ve mutluluğun akitidir nikah masası. Ama diyeceksinki, mutluluğun aktı olurmu. Bu kaydet bir akit olmalı. Esasen gönülde yürekte ve asıl beyinde olmalı bence. Sevgi olmalı örülmeli ince ince dantel gibi.
Kutluyorum engin yureginizi.

Selamlar saygilar .

huzur ve mutluluk yoksa
üç kuruşluk degeri yoktur nikahın
gönlünüze gam keder ugramasın