Hani bazen,
Başını alıp gittiğini sanırsın
Yaşadıklarını yaşadığın yere
Bırakıp gidersin
Yüreğindekilerle…
Uzaklara kaçar,görünmez olursun
Bitirdiğini zannedersin
Düne ait hatıraları

Hani bazen
Unuttum dersin aklındakileri
Dalarsın kendi hülyalarına
Her aklına geldiğinde
Meşkale bulmaya çalışırsın
Unutmak için kendine…
Dönüp dolaşıp aynı yerde kalırsın
Ne yapsan nafile…

Hani bazen
Küstüğünü sanarsın
Herkesinde küstüğünü sanıp
Hayata…
El birliğiyle yanında olduklarını görür gibi olursun
Senle birlikte oturup ağladığını
Düşünürsün kendi derdine
Bilmezsinki herkesin
Kendi derdine ağladığını

Hani bazen
Sevdiğini sanarsın
Herkesin senin gibi sevdiğini düşünüp
Sen yanarsın onların derdine
Ateşlere düşer, göz yaşları dökersin
Boğulursun gecenin karanlığında
Yalnızlıklarına…
Uğruna hayatını verirsin
Tüketirsin ömrünü
Taviz vermeden

Sonra;
Bir gün bir köşe başında kaldığında
Dönüp etrafına bakarsın ki
Ne sevdiğin kalmış ne sevenlerin
Anlarsın ya…
Yalnız olduğunu
Bir çok kayıpları görür
Keşkelere sığınırsın ama
Vaktin çok geç olduğunu
Farketsende, bir şey değiştiremezsin
Artık…

28.05.2013
Küçük Ali Yıldırım