Hayatı dokuyuşu apayrı bir sanattır
İnsanlığı onurla taşıyan insanların…
Gönülleri huzurlu, vicdanları rahattır;
Karıncayı ezmeden yaşayan insanların!

Parıldayan gözleri… Güleç yüzleri solmaz
Ne zaman aşka gelse meyvesi hüsran olmaz
Ne gam çeker, ne gam yer; içine hüzün dolmaz
Bezdirmeden, bezmeden yaşayan insanların!

Sevgi ile meydana getirdiği vücudun
Kıymetiharbiyesi yoktur hiçbir hududun…
Ufku uçsuz bucaksız; hayallerin, umudun
Kuyusunu kazmadan yaşayan insanların!

Değmez ki insanlara ne gözü, ne nazarı
Ömrünce çevresine dokunmadan zararı
Ahirete göçenin gönüllerdir mezarı…
Kimseleri üzmeden yaşayan insanların!

İçi başka güzeldir, dışı başka güzeldir
Huyu, suyu, toprağı; taşı başka güzeldir
Bahar başka, yaz başka; kışı başka güzeldir
Mevsimleri bozmadan yaşayan insanların!

Çiçeklerde uçuşan arı gibi sarhoştur
Muhabbetin dışında her şey onlara boştur
Dünyadan tebessümle geçişleri ne hoştur
Yaşamınca yozmadan yaşayan insanların.

13 10 2016
Salih ERDEM