0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
705
Okunma
Gerekçeye muhtaç olmayan zamanlardı
Dillerimiz suskun
Bakışlarımız konuşurdu
Gözlerin dilinden gözler anlardı
Tarifi imkansız mutlu anlardı
Geceler gündüzleri sürüklerdi,
Sen,
Beni severdin,
Bizden yoksun yaşamaya tahammülsüzdü dünya.
Telafisi imkansız kaybedişleri yaşıyorsun,
Gittin
Seni bensizliğe mahkum ettin
Ben mahfuz tutuyorum kendimi
Sen kaybettin.
Bir gün
Yokluğuma açıldığında penceren
Umut ufuklarının karanlığını göreceksin
Ve
Gerçeklerin ayazı vuracak yüzüne
Bertaraf etmek için karanlığı
Kendini kurban vereceksin
5.0
100% (2)
