Goncalar gül oldu bak sensiz açar
Yoldurdun gülümü affetmem seni
Geldi geçti ömrüm bak seniz naçar
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Gülüşün ömrüme ömür katarken
Aşkı kelamında benden beterken
Yok saydın aşkımı benden giderken
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Bu benim sevdama hep çırak oldun
Hasretim dedikçe hep ırak oldun
Yalancı aşklara hep durak oldun
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Gözünün rengine dünyam boyadım
Akşam güneşine yüzün sıvadım
Doymadım seyrine aklım buladım
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Şahini uçurdu sevda kuşunu
Çok hayıra yordu senle düşünü
Çürüttü bedende sana döşünü
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Ben senin adını hasret yazmıştım
Baktığım yollara yüzün kazmıştım
Sevda cağlarımda yalnız gezmiştim
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Hasreti yazdırdın kara kaşıma
Dünyayı dar ettin garip başıma
Baharım soldurdun gelme kışıma
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Gönül sarayımı yakıp gittin sen
Yıkık viraneyi döküp gittin sen
Ellere sevdamı satıp gittin sen
Şimdi hiç yalvarma, affetmem seni

Yıktın sur duvarın karşıma cıktın
Küllenen ateşim bir daha yaktın
Savurdun küllerim el gibi baktın
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Kelamım ok olsun kalbine batsın
Sinende çoğalıp yaralar açsın
Kabuk bağlamasın imanın sökksun
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Sabahın olmadan akşamın olsun
Geleyle ezraile cananın bulsun
Kefenle sevdagnı seninle ölsün
Şimdi hiç yalvarma affetmem seni

Şahini