Dar geliyor bu elbise, başı dönük ülke
Yok, görünmüyor güneş gören pencere
Hak hukuk kaldırılmış mahşere
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zere.

Zora geldi mi hep bir ağızdan kadere
Kılıçtan bahseder dibi görünmeyen dere
Koşmuyor kızıl elma doğudan batıya zafere
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zere.

Tozu dumana katmış yazıyor kâtip bire
Birlik dirlik yok veriyor günün ardında fire
Nesil kanla yoğrulmuş değil, bulaşmış kire
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zere.

Dar geliyor sesler yükselirken göge
Bitiremediğimiz tarih ihtilal ardında öve öve
Çıkmış mukallit ağzı salyalı söve söve
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zere.

Umutlar darma duman, sisler arasında ülke
Bitişine çok yakın görünüyor yapraklarda süre
Çatlamış göğün ibiğinde cam fanusta küre
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zerre.

Âlim ilim bulaşmış meymenetsiz kire
Muhtaç damarlarımız kulluk adına zikre
Kalmadığını zannediyorum saygı sevgi fikre
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zerre.

Akılsız Müslüman’ın adı sorulmaz dirgene
Şah damarında kanını nasıl emer kene
Buğday başakları vermiyor artık dene
Tanrının lütuf’undan insanlık adına yok zerre.

Şadırvanlar sesiz... cemaatın ruhu aç
İşgal etmiş her köşe başını kamalı haç
Toprağın altında yatan bilirim ki, duaya muhtaç
Tanrının lütuf’undan ümmetlik adına yok zere

Kibir sal olmuş... gidiyor cüsseler kan tere
Bilirim seni ey doğruluk yolculuk nere
Ardında iz bırakmamış çıkmış sefere
Tanrının lütuf’undan uzaklaştıkça, çöllere döndü ülke.