Düğümlendi boğazım, içim kalktı sinmiyor
Nihayeti kan zehir kusturdun bu kadını,
Kolayca ağlamazdım şimdi yaşım dinmiyor
Evvel güler söylerdi susturdun bu kadını...

O paşa gönlün için çok acılar yaşattın
Bir yaramı sararken sen yeni bir taş attın
Çatladı sabır taşı hislerimi boşalttın
Söylettin deli deli estirdin bu kadını...

İşin bitti benimle, lüzumsuzun tekiyim
Günlük bir göz attığın gazetenin ekiyim
Adım düşmüş dilinden ben artık öteki’yim
Eski bir çerçeveye astırdın bu kadını...

Paran pulun şöhretin, ben tektim sen üçlüydün
Erkek olduğun için sen her zaman güçlüydün!
Ben mahkum oldum amma aslında sen suçluydun
Çaresizce köşeye kıstırdın bu kadını...

Çalışıp da üstüme geçmeyen zimmetimle
Kendime yenik düşen ağır hezimetimle
İyi günde zor günde kesiksiz hizmetimle
Nobel almaya aday gösterdin bu kadını...

Son noktayı koyalım hadi madem yürü git
Bütün sebepler mevcut, hepsinden ötürü git
Ne kadar zor gelse de ayağını sürü git
Affetmem, Kur’ana el bastırdın bu kadını...
............

Dr. Ayşe İzci Coşkuner, (Bulem hatun)
15/10/2016, Antalya...