zannetme yaşadın yaşadığın kadar
dur durak bilmez ki olacaklar
hele kimin keyfine kalmış
arada kısa kuytuluklar
yel çıkar hiç ummadığın yerde
alır götürür sürüklenir yapraklar
bu kadarlık sanma
bak bakalım sırada ne var

bu kaçıncı kapıdır deme hiç
açmaya uğraştığın yorgun ruhunla
sarsıcıdır bazı zorlamalar bilirim
kalırsın sonunda kırık gururunla
olsun der geçersin ancak
derin iz bırakır her yara
sarmak zaman ister oysa
kendini toparlayamadan gelir üstüne
bıksan da sırada ne var

çığlıklar yüreği öyle acıtır
ne amansız kavgadayız
korkunç manzaralar yansıtır
görmek istemezsin oysa
en zor olan bekler sinsice
öyle ki hep bugün dünü aratır
yok bir el tutulacak uçurum kenarında
olmaz deme ömür olmayacakları yaşatır
yıkılsan da bitmez sırada ne var

doydum demekle kaldırmazlar sofradan
tıka basa dolmuş olsa da miden ısrarla
sorarlar sırada ne var

sen susarsın da onlar sorar
sırada ne var

kalkıp gitmeye çalışırsın
çok yanılırsın
değişen olmaz
köşeyi dönünce görürsün
neyse karşına o çıkar
sırada ne var