Maziye kalan yorgun gözlerim
bir ömrü sorguluyor belki de bu gece
içimde yorgun anılar,mısraları dizerken ellerim
yüreğim!...
Sesiz bir direnişin deli öfkesinde...


Uyunca rüyalarımı gasp eden anılar
Akşamın,günbatımında şu deli gönlüm
uyanınca dehşet saçan içimdeki çaresizlik
ne zaman biticek,tükeniyorken şu ömrüm...


Dile gelse,
kim bilir neler söyleyecek şu kalbim?
masal dı,düş’tü sanki tüm yaşananlar
şimdi!...
fırtınalar eserken içimde,
geçip giderken acımasızca zamanlar;
sigaramın dumanında canlanıyor tüm hatıralar

Anılar !...
Avutmaya çalışmayın beni
gözlerimdeki yaşların,suskun bakışların
öfkelerim,özlemlerimin;
sensin tek sebebi...


Şimdi içimde bir burukluk
camların buğusunda ıslandı kirpiklerim
sağanak yağmurlarını bıraktı sabaha dek,
yollarını bekleyen yorgun gözlerim...


Yoksa!...
sevda mı bunun adı?
yutkunurken çökermi içime acısı?
yaralarmı aşk!
geçmezmi hiç yürek sancısı?
yakarmı hep ,
sönmezmi içimdeki közlerim?


Yoksa!...
Ruhuna dokunabildiği kadarmıdır?...
Ey yâr!...
bahara dönermi içimdeki güzlerim?...

GÖRDÜM,DOKUNDUM...VE SEVDİM ...
Ey!...Hayat
Var mı şimdi diyeceğin ?


Serap Yüreğimsin Bozkurt