Ayağıma taşlar dolaştı diye
Hergün yürüdüğüm yola gücendim.
Yan yana yürürken Yâr dediğimle
Elimden tutmayan kola gücendim.

Yanardağ misâli yandım bildi’de
Yâr’e söylemeyen dile gücendim.
Eli değmemişken daha elime
Ardımdan konuşan el’e gücendim.

Dertli dertli vurdum sesi çıkmadı
Sazım’daki kırık tele gücendim
Başım alıp gidem diye düşündüm
Beni korkutan gurbet ele gücendim

Bülbül konmaz oldu Gül’ün dalına
Dikeni yüzünden güle gücendim
Dönüpte bakmadan garip halıma
Bırakıpta gitmiş düne gücendim.

Sevda rüzgârları esip dururken
Başımda ağarmış saça gücendim.
Farkına varmadan Aşk tuzağının
Suçu işlediğim güne gücendim.

Çok sevdim sevmedi vazgeçemedim
Damarda ki deli kana gücendim
Umurunda bile değilim diye
Dertlerime yana yana gücendim

O yeşil gözleri anlayamadım
Ne demek istiyor kavrayamadım
Oturupta şöyle ağlayamadım
Ümitsiz çaresiz bana gücendim
Beni benden eden sana gücendim.

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ