Küçük nazlı tomurcuk, döner hercai güle
Söz geçirmek zor gülüm, bağrı yanık bülbüle
Savrulur rüzgarlarda, döner ateşler küle
Yokluğunda can verir erir yürek mum gibi
Göğüslemek zor gülüm, vuslat denilen ipi

Varlığın yeni bahar, yokluğun olur hazan
Çok bekletme ne olur olma düzeni bozan
Böyle düşünmüş gülüm, bize kaderi yazan
Sensiz naçar bir kulum sanki ufacık sabi
Göğüslemek zor gülüm, vuslat denilen ipi

Yayılır dalga dalga, ayrılık ateşten kor
Sevdanın acısını, özlem çekenlere sor
Bir bilsen ki bu hasret, nasıl acı nasıl zor
Gönül kutsal bir kitap, bense kitaba tâbi
Göğüslemek zor gülüm, vuslat denilen ipi

Damarda akar da kan, gözlerde yaş mı durur
Yürek koş sarıl der de, engeldir hep kör gurur
Bir rüzgar eser geçer, toz duman hep savrulur
Gönül sahra çöllerde, dua eden bir nebi
Göğüslemek zor gülüm, vuslat denilen ipi

Ağlayarak bu gönül sonsuza kanat açar
Kah güler güzel yüzü, neşe mutluluk saçar
Dere tepe demeden, koşar kendinden geçer
Yüksek dağların suyu, nehirdir derya debi
Göğüslemek zor gülüm, vuslat denilen ipi..
Selma Çanakçıoğlu