kapa çeneni çile
yalanın beyazı kör
kediler bile nankör
karardıkça gerçekler
bencile hanımın gündüz düşleri

kapalı kapılar ardında gülüşleri



ne zaman acımı yutkunsam
tenhalaşır yüreğimde kelimeler
som hüzün uykusuz sabahı eşer
gün güneşi unutur
unutur sesimi düşler
unutur gülmeyi mutlu gülüşler
ah bencile
korkarım emdiğim süt kan akacak
ruhum kendini yakacak

zulüm kararıp kalabalıklaşacak
illa çile
sonra yol karışacak




bezirgân pazarı dünya
haraç mezat satan adi
kirletir yüreğini münadi
adem ile havvaydı miladi
bakirlerin yalan beyaz dişleri

kapalı kapılar ardında gülüşleri



ne zaman duvar konuşsa
babanın astığı eski takvimden
altına kazınmış fi tarihi deminden
kabullenmesi kolaymı olur nedametinden
kan akmaz mı sandın öldürdüğün bedenden
can çıkmaz mı sevenden
ah bencile
istersen bunu şiir diye okuma
ömrüm sona ermeden

bunu ne sen ne de onlar anlayacak
illa annem
sonra bulut ağlayacak


çözümsüz bu bilmece
arza binlerce sual yağacak
ben çile sen bencile ruhlarımız yanacak...