Ey nankör nefsim!
Sıkıntı, sıkıntı, hep sıkıntı…
Nedir bu çektiklerim, deme!
Haline şükretmeyi öğren, tevekkülü bil.
Varsa derdin, kimseye şikâyet etme!
Allah’a güven; O, en güzel vekil.
Arzuhaller hep O’na bildirilmeli,
Bak, ne diyor bu konuda Üstad hazretleri:
“Şikâyet; O’na (cc) olmalı, O’ndan olmamalı!”

Halka arz etme halini, yakınma!
Sessizce dua et; O’na bildir,
O her şeyi bilir; her şeye Kadir’dir.

Neden hep ben? diye, söylenme!
Daralmayı bırak! Aşağılara bir bak!
Sızlanmakla bir yere varılmaz;
Var olanı arttırır ancak.

Eskileri düşünüp de, geçmişte takılı kalma.
Umutlar besleyerek geleceğe bağlanma.
Sabrını kullanmayı öğren,
Kıymetini bil bulunduğun anın,
Aldığın nefesin, sevdiğin canın.

Garantisi yok kimsenin yaşamak için yarına.
Ecel; ha geldi, ha gelecek,
Belki az sonra dayanacak kapına.
Hazırlandın mı ki, nereye gidiyorsun?..
Diye, sormazlar bile insana…

Mustafa GÜL
(29.09.2016)