Hayli zaman olmuştu unutmuştum gülmeyi
Güneş gibi doğdunuz tam her şey bitti derken
Gece karanlığında düşünürken ölmeyi
Verdiğiniz ışıkla sabahlar oldu erken
Sevgi denen haz ile sarıldım baba gibi
Ettiğiniz naz ile darıldım baba gibi

Günler geçip gidiyor akan bir su misali
Güzel yaşamak için yaratan akıl vermiş
Zehr etmeden hayatı yaşayın bu masalı
Yolu sevgiden geçen mutlak murada ermiş
Haliniz hal olunca övündüm baba gibi
Gül yüzünüz solunca dövündüm baba gibi

Binin yarısı beş yüz öbür yarıda binde
Kısır döngüye düşmek dünyayı zindan eder
Ben her şeyi yaşadım kara bende ak bende
Hep kendine yontana oyunlar oynar kader
Sizi mutlu görünce sevindim baba gibi
Hayat ipi gerince savundum baba gibi

Kime kalmış şu alem kim gelmiş kimler geçmiş
Kimi dinsiz yaşamış kimisi etmiş iman
Nice alim ulema bile gün gelmiş göçmüş
Kullara bir duraktır hayat denen şu liman
Şükür olsun imanla yoğruldum baba gibi
Külden doğup dumanla doğruldum baba gibi

Denizde yakamozu dağlardaki çamları
Görmüyor mu gözünüz gökte yıldızı ayı
Hazanlara bir bakın sarartırken çimleri
Bu nasıl bir kudrettir kim yaratmış dünyayı
Evrende bir taneyim savruldum baba gibi
Evlat benim her şeyim kavruldum baba gibi

27 Eylül 2016 Saat 02.55
Güzelçamlı/Kuşadası

Mehmet Fikret ÜNALAN