3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1387
Okunma
Israrla yaşardı bu anı her dem
Sabah akşam beklerdi ben kapıdan girmeden
Eşikte var olan bilmem ki neden
Ayağıma paçama sürtünen kedi
Hep böyle sevdi hep böyle sevdi
O bile nankör-süzdü
Çilelerimi ayaküstü anlattım bir pençede
Yaşlı gözleriyle parça pençik olmuş kalbimi süzdü
Bir üzülürdü bana, bir üzülürdü…
“ Öyle – miyavvv “ dedi
Nedendir anlamadım
“ Vah vah – miyavvv “ diyemedi
Kalp hırsızlarını görünce
Seslenirdi acı acı
“Aşk böyle – miyavvv” derdi.
O bile nankör-süzdü
Hayat beni süzdü
Nankörsüz kedi
Nankör-SÜZDÜ.
ZAFER ÖĞRETEN
Şiirin sahibi
Cevap Yaz