Bin hevesle bir ana;
Bir kız bulur oğluna.
Nişan ,düğün takılar,
Serilir hep yoluna!

Çok geçmeden hevesi;
Bir seraba dönüşür!
Çaresiz kalır oğlan,
Sevgisini bölüşür...

Şeytan girer araya,
Huzur kalmaz yuvada;
Kaynana saygı bekler,
Eli kalır havada.

Bulur kaynanaya;
Yakışan takma adı!
Kendini bilir Melek
Kaynana olur cadı!..

Ya gelin çok savurgan;
Ya kaynana pasaklı,
Kavgayı kızıştırır!
Şeytan köşede saklı!?

Tadı kalmaz hayatın,
Çekilmez evin hali;
Kararır günde güne ,
Oğlanın istikbali...

Neden nedir bilinmez;
İki taraf da haklı,
Her an kavga, nizah hır
Ermez kimsenin aklı!?

Eylesek bir barışı!
Bir ortak yol bularak:
Sen evlat ol, ben ana;
Aklı başa alarak...

Gelin bunu rüyada
Görse bile irkilir;
Düşler bir gün gerçeğe;
Döner bel ki kim bilir?

Bu dünyada oyun çok;
Geçinmeye alışın!
İşin sonu gelmeden,
Kucaklaşıp barışın...

Ufak, tefek hatayı,
Her ikisi görmese!
Kötü sözler katarak;
Cevabını vermese..

Sen oğlunun anası;
Gelin bir ana kızı,
Gamlı geçen günlerden!!
Kalır yürekte sızı.

Şu fani dünya için;
Kavga etmek değer mi?
Düşünse iki insan,
Bir birini hiç yer mi?

Bir ortak yol bularak;
Geçininiz gül gibi.
Evlat ana olunuz!
Olmayınız el gibi...

Benden size nasihat;
Oğlan gider kuş olur,
İyi düşünün taraflar,
Umulmadık iş olur.

Süleyman ÜSTÜN ( BOŞ ZAMAN MANZARALARI Fi Tarihi )