17
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
2134
Okunma

Kapattım gecenin kapısını karanlığıma
Ve yaktım tüm ışıkları birer birer
Ruhumun siyahlarından arınıp
Boyadım geceyi aydınlığıma.
Üzerimde bembeyaz bir elbiseyle
Ben bu gece baştan ayağa umudun rengiyim
Karabasanlar da neymiş dedim kendi kendime
Salınıp durdum geceye inat
Girince gönlümün kapısından içime
Işık ışık yanarak.
Sonra oturdum baş köşeye
En neşeli en mutluluk saçan şarkılarla
Doyasıya söyleştik,seviştik nağmelerinde
Mutlu mesut sarmaş dolaş.
Ve seslendim umuduma var gücümle
Sakın ha uzak durma
İyice yaklaş.
Bu gece ben
Mehtap gibi,ay gibi parlayıp yanan ışığım
Kara bulutlardan kaçıp sığındığım
Gecenin en aydınlık durağındayım
Bu gece ben,bembeyaz bir martının kanadın da
Umudumla uçup ta geldim
Girdim ruhuma
Bak gördünmü kalbim çıktık karanlığımızdan…
Gülseren MORKAN
24/09/2016
5.0
100% (20)