O ela gözlü dilber yar değil, candır felek.
Aşkın girmediği kalp, başı boş handır felek.

Gönül kimi ister ise maşukuna ver onu,
İçir aşk şarbını aşk ile yandır felek.

Badyalar gibi ağzı humar olmuş kan kusar,
Münkirenin gözünde yaş değil, kandır felek.

Gönül zindanlarına mahkûm ettiysen beni,
O mahkûmiyetin bana bir ödül, şandır felek.

Harlanmış alevleri basıp sardın döşüme,
Ya kütük at üstüme ,ya su dök söndür felek.

Kaldırın saraylardan, kaldırın sultanları,
Vuslata kurlu zaman,al başa döndür felek.

Tek kanatla taşınmaz koca yüreğin yükü,
Hüsrana rıza verme sırtına bindir felek.

Sakın yoruldum deme! Çıkarken yokuşları,
Kısmetin kapısına varınca indir felek.

Buz tutmuş zangır zangır titriyor yapraklarım,
Gönül denen ortağın gülüne kondur felek.

Uçurumun üstünde kar çiçekleri gibi,
Kardelenlere inat yan yana dondur felek.

Yüklenince kervanlar gider kendi göçüyle,
Bu kervanlar bizimse bana inandır felek.


HARUN YILDIRIM