Dilin deki katran zehir olsa da,
Selam getirmeyen pula gücendim.
Senden tek yadigâr postun kalsa da,
Sen gibi sarmayan çula gücendim.

Yedi gün yedi ay seni övdüler,
Gül yüzlü yarimi çekip dövdüler,
Şeytanın diliyle haşa sövdüler,
Hattini bilmeyen kula gücendim.

On sekizde henüz körpe yaşındı,
Aşkın oba oba göçü taşındı,
Yürüdüm yürüdüm dağlar aşındı,
Sana getirmeyen yola gücendim.

Gönlümün kulpundan yak çıramızı,
Gözde saklamışız hep daramızı,
Kaderle bozunca biz aramızı,
Feleğin çarkında yele gücendim.

Kehribar gözlerin bak süzüm süzüm,
Aynı asmada bir salkım bir üzüm,
Şöyle İçten içe yanarken közüm,
Üstümde savrulan küle gücendim.

Gitme, ellerinle giydir kefeni,
Bülbül susmuş,baykuş çalsın tefini,
Sen bozma sultanım şahım keyfini,
Ben dikene değil güle gücendim.

Düşümde gördüm de tuttum elini,
Hasret ile sardım nazlı belini,
Öptüm kokladım da her bir telini,
Saçını örtmeyen tüle gücendim .

Ocakta közlenmiş kor ile cebir,
Ciğerimi söksen etmem ki kibir,
İkimize yeter kazdığım kabir,
Sensiz alıp giden sala gücendim.

Harun Yıldırım