’iyiyim, dedi.
iyiyim, puntolar.




oysa,
griyim;
sebepli
boşluklarım var!’


















günaydın
gökyüzü ve yeryüzü
ve
sınav sabahlarına benzeyen
bütün gündoğumları,
akrilik turuncu parlamasında ışıyan!












iyakşamlar
iyakşamlar
iyakşamlar,
bütün köşe başlarında servis selamıyla!







çalmayın;
kalkamaz.
tokmaklara,

vurmayın.
öksürmeyin sokak sesleri,
kusmayın günbatımları;
hanfendi inzivada, yazgısını

okşuyor.










şimdi bir külçe
külçe gibi tut,
tut ve kaldır.
ağladı.
güldü.
durgun,

şimdi.


şimdi, sakin.






ilacını aldı.
umutuyor.









nefesi çocuk açlığı kokuyor, okuma yarışlarında.
alçak uçuş bir psikoloji savaşımı, organlarında.


adi bir adımla;
sol
sol
sol..


tek yöne,
tek yönü,
yönlerin üçünü boşa alıp..


ancak,
tek yolu

varabilir

Edirne.







bir Bandırma
bir yeldirme
bir mısra tütünü, gözbebeğinde..








’nefesim kokuyor,
çocukluğum.’