1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
632
Okunma
Siz hariç herkes yabancı,
Siz hariç herkesin sevgisi yalancı.
Hani nerede yakan gözleriniz,
Nerede o tatlı sözleriniz?
Kış geldi ve kopardı bütün yaprakları,
Kuruttu o canlanmış olan ağaçları.
Nerede sizi gördüğüm zaman,
Nerede iyileşmesini istemediğim yaram.
Nerede yaralarımı saran,
Yok mu sevgiliden bir haber alan?
Yukarılara bakarım sizi görürüm diye,
Sözlerde sizi ararım ağzımız tatlansın diye.
Ama olmuyor hiçbir şey eskisi gibi,
Acı üstüne acı geldi amansız bir dert gibi.
Fakat ümitsizlik göz bebeğim, senin aşığına yakışmaz,
Aşıkların senin vechinden başka yere dalmaz.
Ne Ferhat oldum, ne de Mecnun,
Fakat sen hep Şirin hep Leyla oldun.
-Mustafa Işık
5.0
100% (1)
Cevap Yaz