5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
809
Okunma
zararken yazar olduk ziyanları
boş hayaller söndürdü ufukları
yıpratan ruhumu irademin boşlukları
kaldırmadı insanlar düşerken yenileri
fikirlerimin ıslattı zararlı otları
koşarken yerinde gafil adımları
uçurdu sağa sola saçmalıkları
esen fırtına zehirleri duyguları
acemi balık ansızın çıkar karaya
nefesini arar güneşin tam altında
boğulan bir saf var şuramda
aydınlık yarınları getirir belki soytarılar zamanında..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz