1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
714
Okunma
Yağan kar eriyor farkında olmadan
Yüreğimizin eridiği gibi.
Acıların içinde yetim kaldık sessizce.
Gönlümüz ağlıyor çaresizce.
Toprak kokusunu içimize çekerken
Ayrılık ezgisi çalıyor
Günümüzün her çeyreğinde...
Yüreğimizdeki sevgi tanecikleri eridi gitti.
Artık kanatlarımız derin yaralı
Ruhumuzdan akıp gitti zaman
Dikenli tellerle örüldü sevdamız
İçimize bir hançer gibi
Saplandı gamlı düşlerimiz.
Limanlarımız bize uzak
Umutlarımız rüzgârsız
Durgun denizde bekleyen yelkensiz gemilerle
Acıların içinde sıkışmış âdeta ruh gibiyiz...
İyi bilirim
Kederler yalnızlaştırır yürekleri
Dağların ağır kayaları
Çokça hüzün taşır bedenlere.
Hadi, şimdi tam zamanı
Yer altı şehirlerine gömelim
Bize zehir kusan geçmişimizi...
Mehmet Öksüz
5.0
100% (3)
Cevap Yaz