Yapraklar,
Yapraklar gibi bir-bir döküldüm.
Gecenin rüzgarını tutamadım.
Af edin beni,
Aşkın gölgesinde yatamadım.
Güzel kokulu şiirler bağışlayamadım,
Kalbi iki bin kilometrelik hızda atan sevdiğime.
Ne olur af edin beni.

"unut" sözcüğünden sonra,
Kendimi unuttum.
Acemisi idim yalnızlığın.
Hiç kimsesiz,
Ve de sensiz yaşayamadım.
Hayatsız,
Hayatsız kaldım.

Sokaklar,
Ah sokaklar,
O ayyaş kaldığım sokaklar var ya,
Sarhoş kalmış şiirlerle baş başa kaldı.

Tütünsüz kaldığım gecelerde,
Binlerce kez çığlık atarak sövdüm hayata.
Sövdüğümü Tanrıdan başka duyan olmadı.
Günahkarım ben tanrım.
Ne olur af et beni.

Kalbimin kapılarını kapatalı yıllar oldu sevgilim.
Tek anahtar var kapıları açmak için.
Oda sendedir güzel kokulu sevdiğim.
Hiçbir şey olmamış gibi,
Gelip açar mısın kapılarını kalbimin?

Bünyamin KIZILTOPRAK