Ellerim kelepçeli,mahpus barut kokusu.
İçim dışım titriyor,bir karanlık korkusu.
Kendi ellerim ile kendime kurdum pusu
Ne bir zafer,ne inanç. Kaybettim benliğimi
Tanılmaz bir hal aldım, aldılar kimliğimi..

Gözüm hayli bulanık bir perde beyaz sisten
Fikrimi sarmalamış hisarlı kirli histen
Beynim zonklayıp durur sesimdeki akisten
Ne bir ahbap ne bir dost kaybettim benliğimi
En derinden kaybettim insanlık kimliğimi..

Mazide kalmaz hayat hep tekrar hep klişe
Küf tutmuş duvarları zindan iksirli şişe
Her yer paslanmış demir giriştirmez bir işe
Ne kapı ne anahtar göstermez benliğimi
Cehalet harmanlamış asırlık kimliğimi..

Düşünceler egoist karakterler hep bencil
Evciller yabanlaşmış tüm yabaniler evcil
Her kişiye bulaşmış karalanmış ak sicil
Döner bela girdabı sarar tüm benliğimi
Bu hüzünün muştusu karartır kimliğimi

Zafer merdivenleri yıkık dökük basamak
Canından bezdirilmiş suç gibidir yaşamak
Tek hedef ortalıkta oda cana susamak
Cehalet en dorukta gezinir benliğimi
Hayat kaçırdı benden zerafer kimliğimi..