Bir senli bir benli
Zamanlara bandırdım yüreğimi
Elime kan bulaştı adı veda olan.
Bir gece ağladı bir gün sökümü,
Sokulup koynuna denizin ay
Beyaz düşler verdi kumsalın ellerine
Kumsal yutkundu
İki damla inci tanesi süzüldü
yanaklarından
sokuldukça sokuldu denizin ılık koynuna
Ay ağladı
Kumsal ağladı
Bir hıçkırıklık türkü söyledi
Gece güne


Beyaz düşlerimiz vardı
Ellerine vedanın kanı bulaşan
Dağlarından şiirler söktüğüm
Bu iklimi terk edip
Bir gece yarısı sessizce
kumsalla el ele
Kaf dağının ardında
Kızıl düşler yıkadık


Beyaz düşerlimiz vardı
Senli beni zamanların elinde
ak güvercinler tünerdi yüreğimize
Ay sokulur denize
deniz yorgandı bize
Gün batımının
Nar kırmızı dudağına
bir buse kondururduk çılgınlar gibi


saçlarında veda saklayan
bu kadının gözlerin de susardın sen
serip umutları gecenin koynuna
senli benli sabahlara düşerdik hep
ve biz ;
o kumsalda sessizce bir masalın
içine kaybolur giderdik
biz hiç olmadık ki
kaf dağının ardında bir masaldı aşkımız.....


NİLÜFER GÜR GÖKDEMİR