dağ bayır da geçmeden aşkta baki kalınmaz
emek çile dökmeden yarin gönlü alınmaz
hicranı çekmez yürek aşığa maşuk gerek
ömür zaten bir çile yol gitmeden bilinmez
muhkem olursa güven kıymetler hiç silinmez

kahır yükü altında öldüm ha öleceğim
bir yudum suya bile kanıp da geleceğim
özlem yetti ömrüme gel de murada erek
firakın yetsin artık vuslattan alacağım
aşka giden bir yol var gönlümü salacağım

içime ateş düşer görmeyince yüzünü
aşka davet beklerken içe soktun hüzün’ü
koş da gel kollarıma gönülden gönle varak
çekte dinsin kalpte ki bu kavuran közünü
mesnedi aştı inat tutmadın sen sözünü

sabır deyip durdukça şımardın sevgi çöktü
koptu gitti aşk bağı sanki üstünde yüktü
habis olmadan yara gel de beraber sarak
en muhkem anımızda kaçış belimi büktü
ben ki alttan aldıkça nispet yüreği söktü

içte kini eriten bil ki aşktır nefestir
çok naz elbet bıktırır inat meşke kafestir
bunca zaman olmadı aşka bir yuva kurak
Allah’ın hoşnutluğu kalbe ulaşan sestir
gurur kibri olanın kalbi olmaz nekestir

çıktım bir meçhul yola giderim Arafat’a
aşk şerbeti içmeden uğradım ben afat’a
hoca sala vermeden bulalım gönle durak
eğer ki sen gelmezsen hasret gider vefata
kalbi fesat olanlar uğramaz şefaate…


(10.09.2016) AZAP…