Gel...
Otur yanıma
Öyle mahzun bakma
Uzaklara bakıp ta ağlama
Ölü denizler gibi umudu acze bırakma
Deryada aşk olmalı, sevdasına adanmalı
Şuur sahibi olan her insan nedenler üzerinde yol almalı
Yoksa yaşamak, nefes olmak, ihtiyacı karşılamak insanlık olmamalı
Tekamül etmekten, sosyal şartlara göre bilinci geliştirmeden kader deyip avunma

Yar...
Ne sahranın suskun hali
Ne de ummanın ruhuma anlattığı melali
Okumam, anlamam, farkına varmam, muhakeme yapmam
Tasavvur ettiğim tefekkürü sinemde beslediğimi hicranla yazsam
Umut olan, sabırla ayağa kalkan, edebe kanan, şikayetten uzak olanı bulsam
Onun ruhundan ve kalbinden nükseden hüznün muhabbetini iliklerime kadar yaşasan
Cismin, cesedin, ruhsuz bedenin, kalpsiz nefesin, sahipsiz kefenin, heveslerini dileyen her kimde ibretle baksam

Mustafa Cilasun