Mevsim hazan mevsim kış sona geldi takvimler;
Kimseler görmez artık yürekten güldüğümü…
Bir öğle salâsında duyarlarsa duysunlar;
Çerçevesiz resmine bakarken öldüğümü…

İster alay etsinler istiyorsa gülsünler;
Ordu kurup üstüme akın akın gelsinler;
Kıyametler koptu be bilirlerse bilsinler;
Son kalan gemiyi de yakarken öldüğümü…

Kökleri kurda teslim kuruyorken o dalın;
Gölgesine sığındım kurşun sıkan ahvalin;
Caddesinde düşlerin sokağında hayalin;
Öğrensinler bu şehri yıkarken öldüğümü…

Tutuşmadı nafile söndü gönül ocağı;
Derdime ninni söyler bilsen ana kucağı;
Çifte suya sokulmuş çelikten bir bıçağı;
Bilecekler kalbime sokarken öldüğümü…

Gecesinden habersiz gündüzünden utanır;
Hayatın dik baktığı ölüm beni kıskanır;
Kurşun sıkan katiller maktulü iyi tanır;
Anlamaz mı hayattan bıkarken öldüğümü…

Kanatsız göğe saldım kalbimdeki kuşları;
Bitirdim, teslim oldum hayatla savaşları;
Kurtuluş Bakırköy’ün en ücra koğuşları;
Görsünler boğazımı sıkarken öldüğümü…

Ali ALTINLI – 07.09.2016
Saat: 19:54