Bakma...
Bana çaresizliği anlatma
Aczi yete sığınma, miskinlik yapma
Her başarısızlığı kader diye kendini avutma
Şevki ve umudu, akıl ve irfanı başkalarına bırakma
Ne fakirlik kaderdir ve ne de rezil rüsva olmak bahtına denktir
Ne kadar kendini boşlukta ve yalnızlıkta hissedersen kime yabancısın illettir
Zan, vehim, ön yargı, bilinç.altı aklı ve ilimden, bilinç ve ferasetten uzak olan için sermayedir

Kim bilir...
Belkide unut diyorsun
Yıllar bir bir dürülüyor sormuyorsun
Nerede ve kiminle umutlarını sürurla yaşıyorsun
Hangi kitabı okusam aklıma geliyorsun, bıktırmıyorsun
Sen nasıl diliyor ve ümitlerinle yaşıyorsan mutlu ol, huzuru bul
Şartların, nasip olmayan umutların, keder yaşatan korkularından emin ol
Yok artık benim için bir başka yol, yad etmek, tebessüm ederek niyaz eylemektir meramım rahat ol


Mustafa Cilasun