Sürekli ölüm ölüm diyorsun da,
Ölüm hakkında ne biliyorsun...
Belki de sadece gitmektir ölüm dediğin...
Öncesinde gidenlere kavuşmak,
Buluşup hasret gidermektir.
Zor olansa bakmaktır gidenin ardından.
Kalmaktır, özlemektir...
Nereye gittiğini,
Ne zaman kavuşacağını bilmemektir.
Bu yüzden ölüm deme artık bana.
Çünkü kurtulmaktır belki de ölüm dediğin.
Var mı topraktan sonrasına dair bildiğin...
Ama yaşamak, işte o çok daha başka.
Bilir misin mesela hasreti yüreğine gömmeyi,
Bilir misin yanındayken ayrılmayı,
Var ile yok arasındayken sevmeyi.
Elini uzatsan dokunacak kadar yakınken,
Uzak durmayı...
Bulup bulup sonrasında yitirmeyi...
Ölüp ölüp tekrar dirilmeyi.
Sürekli ölümden bahsediyorsun da,
İnan yaşamak çok daha zor.
Ben ki bunca sene yaşamışım bilmez miyim,
Ben ki hayata yıllarca katlanmışım,
Hasrete dayanmışım,
Ayrılık acısını tatmışım,
İkisi arasındaki farkı anlamaz mıyım.
Ölüm dediğin yaşamanın yanında ne ki...
Yok yok boynunu bükme öyle,
Sanma ki çekip giderim.
Sanma ki kolay diye ölümü seçerim.
İnadım inat.
Son nefesime kadar burada,
Oturur seni beklerim...

Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)