bahaneler yaratıp
öteleyip durma zamanı
diz çökme gururuna
çağır asi ruhunu
sarıl cesarete
kır inadını
kök salıp yeşerme
dalgalandır isyan bayrağını
patlat zılgıtı
germe mecalini
kurtuluver kara bahtın ağından
çaresizlik bulmasın dibi
vedalaş ayrıl ölü toprağından
tere yağdan sıyrılır gibi

yakalamışken bağlayalım yedi yerinden visali
öpeyim avucunun içini
Nübüvvet mührü misali

haydi çık gel
birleşsin eller
geldiğin an
yarınımızın miladı olsun

ve
sınırları sevdayla çizilmiş
havası suyu aşk olan dünyamızda
özgürlüğü haykıralım
hak yerini bulsun

yani demem o ki
düşünme ötesini
at bir adım
insanlık sende kalsın

acele et
bölme biri bine
dem bu demdir de
gitme burnunun dikine
çıkar aklında gelgitleri
vakit geç olmadan
taçlandır ilkleri

çık gel ki
şenlensin hislerimin fakir yanı
horon tepsin halay çeksin
umudumun son tekne kırıntıları
zedelenmesin dilimin libası
umarsızım diyen gönül şad olsun
yeneyim kötü kaderi
bu bana ad olsun,

gel ki
tutku adına
dünden bugüne
çağa damgasını vurmuş
eşi benzeri olmayan
mecnunu bile gölgede bırakan
keremi kıskandıran
hani şöyle
tarihe şerh düşecek
sanal alemi sallayacak
dillerde düşmeyen
destanlar yazayım
itinayla vurup çekici gürzü
seni gönlümün derinliğine kazayım
yeter ki karışsın nefesin nefesime
ben o nefesinle ölmeye razıyım

Azimet IŞIK 02.08.2016 KUMBABA ŞİLE İSTANBUL