Bazen insanlardan heder aldım
Derin derin düşüncelere daldım
Bazen güldüm; bazen ağladım
Yaşamakla; yaşamamak arasında kaldım

Bir ibretr değilki; benim yaşadıklarım
Elbette bir imtihan bu yaşananlar
Bir değil; bin sabır dileyerek YÜCE MEVLAYA
Bir huzura ve mutlu sona gitmek istedim

Ne yazıkki; hayatta bazı dileklerim
Ve iyi niiyetli bazı isteklerim vardı
Sanki YÜCE MEVLAM tekrardan uyardı
Kadere karşı SUS VE SABRET diye

Sitemli gözyaşları dökerek ağladım
Bazen bir nehir oldum çağladım
Bazen kendimi şiirlere bağladım
Güzel günler gelecek ümidiyle yaşadım

Bir armağan ve bir ödül istemiyorum
Bazen içimden gelenleri dökemiyorum işte
Yol belli; yolcunun kafası karışık
Gönülden yaralı derin bir aşık

Dertler, kederler bir aradagiderken
Bir yıldızyağmuru taşları delerken
Derin ve büyük bir köprüden geçerken
Derrin bir mazi yarası aklıma geliyordu
ve bunuda YÜCE MEVLAM’da biliyordu