1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
424
Okunma
Aparırcasına ezberlediğimiz kitap sayfaları geliyor aklıma,
bazen.
Bütünüyle bellekte tutmak için,
ne de çok gençmişiz.
Sınavlar, hayaller, hayaller ve sınavlar.
Zorlu bir yokuş olurdu hayat,
Çıkmak için istiridye olurdu çizgisiz alınlarımız.
Hayat işte..
Bir uçuş yolculuğunun grafiğini çıkarıyor ellerime;
Çıkmak için hızlanır,
hızlanır ve en tepelere..
En verimli bölümünde yaşamlarımızın
Hızlanıp çıkmak için,
Ve bırakıp her bağı yeryüzünde..
Tek ve virak bir yolculuğun
yorgunluğunu bırakır
üzerimize.
Bırakır ve kilit köprülü çağrışımlarımızın vefasına teslim eder
hatırlanmayı..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz