neye ne gerek
lüzumsuzluk varsa
mesela
ömür gibi
çerçevesi belli
başı doğum sonu ölüm
yani
bir nevi sonsuzluğa düğüm
geriye kalan
karanlık ve zindan
kimi der
yalan
kimi
de
zan
bende derim
içi boş bir han
doldur doldurabilirsen
yine elde var sıfır
kocaman kocaman
anlam katmak gerek
mesele nasıl
kendin sor
kendin cevap bul
benim tek cevabım
sevmek
hatta inadına
hakikatı kahır edercesine
kaderin yüzüne tukürmek borçum
olsun
geçirmiyeyim bi elime..
hayat işte neylersin
geldin mi süreceksin
bazen hasret bazen acı
sanki sen çok umrundasın
bırak yetmesin bazen
sevmek
dahi,
sen yine sev
umutla hiç tükenmiyecek gibi
yüzersin deryalarda
hislere duygulara
taparcasına
çünkü
tek
o
dur
seni insan yapan
yaşamaya mana katan
onun için sen,
sen
ol ki,
için de mutluluk
yüzün de gülümseme
hiç
ama hiç eksik olmasın...

(Berlin,30.08.2016)

Talat Özgen