SESLER
Beynim çatlarcasına, zonkladıkça zonkluyor
Sorular ve sorunlar,mecalimi yokluyor
Benlik budalası ben,benimle savaştayım
Nefs elinden bizarım, çetin bir telaştayım
Bıktım karanlıklardan, sabahlar nerdesiniz
Bir bir eritsin tövbem, günahlar nerdesiniz
Sesler duymaktayım sesler derinden
Oynamışçasına gökler yerinden
Hayır bu ben değilim, çünkü insan bu değil
Eğil ey zalim nefsim,kul ol Rabbine eğil
Bön tavuklar gibiyim,kümem yok kümesim yok
Bu yediğim kaçıncı hançer ve kaçıncı ok
Bir çaresi olmalı,bu bendeki durumun
Çareler çeksin alsın,elinden uçurumun
Sesler duymaktayım sesler derinden
Ölüler mi kalktı makberlerinden
İnayet beşiğinde hasretliğe belensem
Bir ömür kapısında, kulluğunu dilensem
Haykırsam Allah diye,küsse darılsa nefsim
Ve Allah diye diye kesilse son nefesim
Kalsam yapa yalınız,olmasa kimim kimsem
Sorana kimim kimsem, Rabbim Allahtır desem
Sesler duymaktayım sesler derinden
Kulluk yolunun, cenk seferlerinden
Ya Rabb kulunum desem,acıyıp “kulum” dese
Dize getirip Allah dedirtsem şu kör nefse
Bu kasvetli dünyada,sersefil görüneyim
Bahtiyarım yeter ki yolunda sürüneyim
Anlayıp inandım ki Hakkı bulmakmış derman
Secde secde bir ömür, kulu olmakmış derman
Sesler duymaktayım sesler derinden
Alemlerin rahmet Peygamberinden
Bendeki beni buldum, eriyip aktı cismim
Hacetim Hakk katında, “kulum” yazılsın ismim
Meğerse kula düşen, kulluk ile şükürmüş
Nefse uydukça esir,Allah dedikçe hürmüş
Beynim çatlarcasına secdelerle zonklasın
Azrail son anımı, seccademde yoklasın
Sesler duymaktayım sesler derinden
Veda-i ömrümün ol mahşerinden.

MUSTAFA TURANİ
İkbal (sf: 13)